Prawdopodobnie w nocy 26 października 2024 r. doszło do dewastacji jednej z rzeźb w Parku Bródnowskim. Chodzi o rzeźbę “Bródno” Jensa Haaninga, która została pomalowana w barwy jednego z warszawskich klubów piłkarskich.
Nie ma żadnego usprawiedliwienia dlatego typu działań, żadna miłość do jakiegokolwiek klubu nie może być wytłumaczeniem dla niszczenia mienia, a w tym przypadku dzieł sztuki nowoczesnej. Niestety sprawców będzie trudno znaleźć, w parku nie ma bowiem monitoringu.
Koszty oczyszczenia rzeźby z farby poniesiemy my wszyscy jako podatnicy. Miejmy nadzieję, z tego fatalnego wydarzenia zrodzi się coś dobrego w postaci radykalnego przyspieszenia montażu w parku monitoringu, a także przygotowania regulaminu dla naszego parku.
Tu więcej o rzeźbie:
Bródno
Jens Haaning
Zobacz na mapie
Rok: 2012
Technika: rzeźba, cegły, zaprawa, pręty zbrojeniowe, żelbetowy fundament
Wymiary: 323,5 x 1591,5 x 51 cm
Wykonana z cegieł i cementu praca duńskiego artysty odnosi się z jednej strony do historii dawnych domów i gmachów publicznych budowanych z cegieł (architektury przemysłowej), a z drugiej – do wspólnej pracy i wysiłku włożonego w powojenną odbudowę Warszawy. Forma rzeźby może również przywoływać na myśl wczesną grafikę komputerową i gry z przełomu lat 80. i 90. Monumentalny napis budzi oczywiste skojarzenie z kultowym znakiem „Hollywood”. Jednocześnie stał się rozpoznawalnym symbolem dzielnicy, który wzmacnia poczucie przynależności do miejsca i lokalnej wspólnoty.
Uformowane z czerwonych cegieł ponad trzymetrowe litery tworzą szeroką na szesnaście metrów dominantę przestrzenną. Ich skala jest dodatkowo podkreślona przez miejsce ekspozycji – rzeźba znajduje się na parkowym wzniesieniu, dzięki czemu jest widoczna z dużej odległości. Spacerowicze dotykają murowanych liter i robią sobie przy nich zdjęcia. Ceglana powierzchnia wykorzystywana jest także jako rodzaj bródnowskiego pamiętnika: pojawiają się na niej napisy, w tym inicjały odwiedzających, a także wyznania miłosne.
Za rozpoznawalnym dla okolicy znakiem stoi duński artysta Jens Haaning, który zajmuje się tematyką tożsamości narodowej, imigracji, rasizmu, asymilacji i relacjami między językiem a polityką. Ważne w jego twórczości jest dokładne poznanie miejsca, w którym tworzy i wpisanie pracy w lokalny kontekst. Napis ma w założeniu wchodzić w relacje i być otwarty na odczytania mieszkańców i mieszkanek osiedla oraz przyjezdnych. Ale dla artysty stanowi również dzieło osobiste. Z jednej strony jest inspirowane jego wielokrotnymi podróżami do Polski, z drugiej zaś nawiązuje do budownictwa masowego w Danii.